Σάββατο 21 Ιουλίου 2007

Κι όμως, υπάρχει ακόμα ελπίδα…

«Πίσω ρε, και σας… έφαγα!!!»

Γατάκια μου, καλημέρα…

Στη χώρα που ζούμε, ειδικά το τελευταίο διάστημα, συμβαίνουν απίστευτα πράγματα. Έχουμε καιρό μπροστά μας να τα σχολιάσουμε και να… κράξουμε. Κάντε απλώς υπομονή. Εκτός όμως από τα απίστευτα που συμβαίνουν γύρω μας, υπάρχουν και καταστάσεις που πραγματικά σε κάνουν να πιστεύεις πως τελικά υπάρχει ακόμα ελπίδα. Διαβάζοντας κανείς το συγκεκριμένο κομμάτι στο stratos.pblogs.gr μπορεί να καταλάβει τι εννοώ. Για πάρτε μια γεύση… «Το περιστατικό συνέβη χθες το πρωί μπροστά στο σπίτι μου. Όταν άνοιξα την προαύλια πόρτα για να βγω στο δρομάκι που περνά ακριβώς μπροστά της , ένα πολύβουο μελίσσι μικρών παιδιών με σταμάτησε. Ήταν παραταγμένα σε σειρά και συνοδεύονταν από δυο δασκάλες ή νηπιαγωγούς -δεν πολυκατάλαβα να πω την αλήθεια. Περίμενα να περάσουν, αλλά δεν άντεξα. Πλησίασα έναν πιτσιρικά με «καρφάκια» στα μαλλιά ,κάπως «αγριεμένο» και τον ρώτησα χαμογελώντας : «Πού είχατε πάει, βρε παιδιά, και γυρνάτε τόσο χαρούμενα;». Εκείνος σήκωσε το βλέμμα του και με κάρφωσε στην κυριολεξία : «Στο πάρκο», μου απάντησε ορθά-κοφτά. Εγώ όμως, είχα την αφέλεια να συνεχίσω να τον «ενοχλώ» με τις ανούσιες και κουραστικές ερωτήσεις μου: «Περάσατε ωραία εκεί»; Ο πιτσιρικάς άστραψε και βρόντηξε. Αφού πρώτα φούσκωσε τα μάγουλά του και πέταξε σπίθες από τα μάτια του ,με αποστόμωσε : «Και τι ήθελες; Να περάσουμε... στραβά»; Αμέσως μετά, κατέβασε το συνοφρυωμένο του προσωπάκι και συνέχισε την πορεία του, φανερά ανακουφισμένος, επειδή το «μαρτύριο» στο οποίο τον είχα υποβάλει για μερικά δευτερόλεπτα είχε τελειώσει. Συνέλαβα με την άκρη του ματιού μου τις συνοδούς να προσπαθούν να κρατήσουν το γέλιο τους, για να μη με προσβάλουν. Ωστόσο, εγώ είχα ήδη αρχίσει να χαμογελώ και λίγο αργότερα να γελώ δυνατά. Ήταν ό,τι ευφυέστερο είχα ακούσει το τελευταίο διάστημα. Τότε ήταν που σκέφτηκα, συνεχίζοντας τον δρόμο μου ότι τελικά υπάρχει ακόμη ελπίδα...». Μπράβο, ρε τσακάλια… ΥΓ.: Και οι φωτιές συνεχίζονται… Κι αυτοί εκεί, με σταυρωμένα τα χέρια… Καμαρώστε τους…

MΙΚΡΗ, ΑΛΛΑ ΠΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η παρακάτω ιστορία (vroxopoios.blogspot.com) λίγο πολύ έχει συμβεί σε αρκετό κόσμο. Μην πτοείστε, γατόνια μου. Δεν αξίζει να χαλιέστε για τέτοια άτομα. «Ο Κ. “βγήκε” τρεις μέρες αργότερα από ό,τι ήταν προγραμματισμένο. Αντί για 8 (μέσα)-1 (έξω) τον “πήγε” 11-1.Το ζήτησε ο ίδιος. Ήθελε οπωσδήποτε η έξοδός του να είναι την Παρασκευή. Ήθελε να κοιμηθεί μαζί με την κοπέλα του και ήταν η μόνη μέρα, που βόλευε να βρεθούν. Όλα φαίνονταν καλά σχεδιασμένα. Δυστυχώς, όμως, δεν είχε υπολογιστεί μια παράμετρος. Την Πέμπτη χώρισαν. Από το τηλέφωνο...». Άτιμο… χακί. Άτιμες γυναίκες…

«Φανταράκο, μην στεναχωριέσαι… Παντού υπάρχει ένα… γατάκι»

ΤΣΑΚΙΣΜΑΤΑ…

Το διαβάσαμε στο 80gs.wordpress.com. Μας άρεσε. Σας το μεταφέρουμε… «Διπλώνεις ένα κομμάτι χαρτί και έρχονται και συναντιούνται οι δυο άκρες. Τι αμηχανία. Τόσο ίδιες , πριν να μιλήσει η μία έχει σκεφτεί την απάντηση η άλλη και όλα θυμίζουν κάτι …Σκέφτεσαι εκείνες τις στιγμές που έρχεται και διπλώνει η μέρα. Κάτι πρωινά -λίγο πριν αποφασίσει ο ήλιος να ανηφορίσει και κάτι απογεύματα- τη στιγμή που ο ήλιος γλυκοφιλά τον ουρανό πριν πάει να ξεκουραστεί. Πόσο πολύ σε μπερδεύουν. Νομίζεις ότι πας βόλτα αντί για δουλειά. Τι αμηχανία ξανά. Τόσο ίδιες αυτές οι ώρες, πριν γεννηθεί η μία, έχει ζήσει και έχει ξεψυχήσει η άλλη. Πεισμώνεις. Αφήνεις έτσι διπλωμένη τη μέρα και της δίνεις φόρα με βάση τη γωνία του τσακίσματος. Όπου πέσει, όταν πέσει, εσύ θα έχεις ήδη ξεκινήσει. Αν σε πετύχει στη σωστή στιγμή, καλώς Αλλιώς απλώς… δεν ήταν η μέρα σου. Και δεν σου κίνησε ποτέ το ενδιαφέρον να την κατακτήσεις».

Τρίτο και τελευταίο μέρος από τις μεγάλες… θεόπικρες αλήθειες της Μίρκας Νικολάου στο: triantafilenia.pblogs.gr.

Γράφω σε ένα χαρτί ό,τι πρέπει να θυμηθώ. Κατ' αυτόν τον τρόπο, αντί να ξοδεύω τον χρόνο μου, προσπαθώντας να θυμηθώ αυτό που έγραψα, τον ξοδεύω ψάχνοντας το χαρτί που έγραψα αυτά που πρέπει να θυμηθώ.

Οικονομολόγος είναι ένας άνθρωπος που θα ξέρει αύριο γιατί αυτά που προέβλεψε χτες δεν συνέβησαν σήμερα. Υπάρχουν τρεις τρόποι να γίνει κάτι. Κάν' το μόνος σου, προσέλαβε κάποιον να το κάνει ή απαγόρευσε στα παιδιά σου να το κάνουν.

Eίπα στη γυναίκα μου την αλήθεια. Της είπα πως βλέπω ψυχίατρο. Μετά μου είπε την αλήθεια: Βλέπει ψυχίατρο, δύο υδραυλικούς και έναν μπάρμαν.

Εύκολη: Αντρικός όρος που χαρακτηρίζει τις γυναίκες που έχουν τη σεξουαλική ηθική του άντρα.

Η ζωή στη Γη μπορεί να είναι ακριβή, αλλά περιλαμβάνει και δωρεάν ταξίδι γύρω από τον ήλιο.

Τράπεζα είναι το ίδρυμα που σου δανείζει λεφτά, αν μπορείς να αποδείξεις ότι δεν σου χρειάζονται.

Όταν κάνεις το καλό, ζήτα απόδειξη, μην τυχόν και ο παράδεισος δουλεύει σαν την εφορία.

Οι στατιστικές λένε ότι ένας στους τέσσερις Έλληνες υποφέρει από κάποια διανοητική διαταραχή. Σκέψου τους τρεις καλύτερους φίλους σου. Αν είναι υγιείς, τότε έχεις πρόβλημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: