S.O.S ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΚΟΥΤΑΚΙΑ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΩΝ!

Γατάκια μου καλημέρα...
Μερικές φορές διαβάζεις κάποια κομμάτια όπως αυτό στο giorgos-gioulis.spaces.live.com και πραγματικά δεν ξέρεις τι να πεις. Μένεις απλά με το στόμα ανοιχτό και την επόμενη φορά απλώς είσαι πιο προσεκτικός είτε ισχύει είτε όχι.
«Από το site του ΟΦΣΕ ('Ομιλος Φουσκωτών Σκαφών Ελλάδος) μεταφέρω την παρακάτω είδηση που νομίζω ότι αφορά όλους μας αλλά ιδίως τους νέους που συνηθίζουν να πίνουν τα αναψυκτικά ή τις μπύρες, φέρνοντας σε κατ' ευθείαν επαφή τα χείλη τους, με την επάνω επιφάνεια του αλουμινένιου κουτιού. 'Ισως θα έπρεπε να επαναληφθεί και σε άλλα Blogs μιά και πρόκειται για μια συνήθη, αλλά τόσο επικίνδυνη, τακτική! ΠΡΟΣΟΧΗ Μια γυναίκα πήγε με το σκάφος της για μια διήμερη εκδρομή. Πήρε μαζί της μερικά κουτάκια αναψυκτικών τα οποία και άφησε στο ψυγείο του σκάφους. Την δεύτερη ημέρα της εκδρομής την μετέφεραν επειγόντως στο νοσοκομείο απευθείας στην εντατική μονάδα. Πέθανε δύο ημέρες αργότερα.. Η αυτοψία έδειξε ότι πέθανε από Leptospirosis. Μετά από διάφορες εξετάσεις βρήκαν ότι τα κουτάκια των αναψυκτικών είχαν μολυνθεί από ούρα αρουραίων, ίχνη των οποίων βρέθηκαν αποξηραμένα στο στόμιο των κουτιών και τα οποία περιέχουν επικίνδυνα τοξικά και άλλες δηλητηριώδες ουσίες. Προφανώς η άτυχη γυναίκα δεν χρησιμοποίησε ποτήρι η καλαμάκι για να καταναλώσει το αναψυκτικό της, αλλά το ήπιε
απευθείας από το κουτί.
Τα κουτιά των αναψυκτικών συνήθως αποθηκεύονται σε αποθήκες και στη συνέχεια μεταφέρονται με φορτηγά στα σημεία πώλησης όπου και τοποθετούνται στα ψυγεία ή ράφια καταστημάτων, χωρίς ασφαλώς να πλένονται. Μελέτες της NYCU, έδειξε ότι η επιφάνεια των κουτιών αυτών, είναι πιο μολυσμένα και από δημόσιες τουαλέτες, γεμάτο από μικρόβια και βακτηρίδια.
ΠΡΟΣΟΧΗ: λοιπόν, πλένετε καλά τα κουτάκια των αναψυκτικών πριν τα βάλετε στο στόμα σας και ίσως έτσι προλάβετε άλλα θανατηφόρα επεισόδια».

ΚΟΥΙΖΑΚΙ: Άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη. Ποιος θα πάει πρώτος Χίο και ποιος Μυτιλήνη όμως;

H αλήθεια βρίσκεται στου clash, γκέγκε;

Γατάκια μου καλημέρα...
Δεν τα είπαμε χθες καθώς θα γνωρίζετε πλέον πως τις Δευτέρες έχουμε αποφασίσει να αφήνουμε τα ποντίκια να χορεύουν κι αυτά, μία μέρα την εβδομάδα. Είπαμε λοιπόν να το ρίξουμε και λίγο έξω. Όχι όλοι, αφού κάποια από τα γατιά μας εδώ ξεχύθηκαν στα γήπεδα για να σας μεταφέρουν όλο το παρασκήνιο από τους αγώνες της Σούπερ Λίγκα που ξεκίνησε μετά από αρκετό καιρό διακοπής. Εγώ πάντως την είδα κουλτούρα και έκανα μια βόλτα στους τρεις κινηματογράφους που φιλοξένησαν και θα φιλοξενούν μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου τις «νύχτες πρεμιέρες». Κορυφαίες ταινίες για όλα τα γούστα αλλά και ντοκιμαντέρ όπως αυτό του «Εξάντα» και της «Εμπόλεμης ζώνης» που δεν θα τις δείτε στις αίθουσες ούτε στα καταστήματα που νοικιάζουν ταινίες. Περισσότερα μπορείτε να δείτε στο http://www.aiff.gr/. Εγώ λέω να σταθώ στην ταινία που είναι αφιερωμένη στη ζωή του Joe Strummer των clash μεταφέροντας σας το κομμάτι που διάβασα στο fantasmenios.blogspot.com και που ξέρω πως θ’ αρέσει πολύ στο φίλο και γάτο πάνω απ’ όλα Διονυσάκη!!! Η ταινία τα σπάει και ο φίλος έγραψε: «Ακραία μουσικά φαινόμενα στις νύχτες πρεμιέρας για τον fantasmenio: από την ιστορία του Mel Cheren, της west end records και της disco dance μουσικής στην ιστορία του Joe Strummer των clash και της punk rock μουσικής. Με τις ευλογίες του Joe που πάντα έλεγε πως το σημαντικό είναι να διευρύνεις συνεχώς τους μουσικούς ορίζοντες, να ψάχνεις καλές μουσικές. Εξαιρετικές και οι δυο ταινίες, από αυτές που κάθε μουσικόφιλος οφείλει να δει κάποτε. Το ντέρτι όμως θέλει κιθάρα, έτσι εδώ και δυο μέρες ο fantasmenios ακούει μόνο Clash. Ενα αγαπημένο τραγούδι το police on my back σε εκτέλεση από Asian Dub Fountation & Zebra από το cd tribute του Uncut. Είναι τόσο καλό που εύχεσαι να σε κυνηγά η αστυνομία!».

ΚΟΥΙΖΑΚΙ: Τη σήμερον ημέρα τι χρειάζεται κανείς για να αλλάξει όνομα;

Έμαθες τελικά οι βροχές τι σημαίνουν;

Γατάκια μου καλημέρα...
Μόλις άνοιξα τα μάτια μου και άρχισα τη βόλτα στο διαδύκτιο έπεσα πάνω στο συγκεκριμένο blog, hxosplagiosmonos.blogspot.com. Βρήκα το συγκεκριμένο κομμάτι πολύ δυνατό και μιας και ο καιρός χαλάει, το βρήκα και πολύ επίκαιρο. Το διάβασα αρκετές φορές και κάθε φορά που το έκανα ένιωθα πως το καταλάβαινα ακόμα καλύτερα. Μπορεί να έχετε αντίθετη άποψη, αλλά εγώ το βρήκα εξαιρετικά καλό. Αν πάντως σας κουράσει η πρώτη φορά που το διαβάσετε ή το δείτε πολύ ρομαντικό ξαναδιαβάστε το και θα καταλάβετε τι θέλει πραγματικά να πει ο... ποιητής.
«Αφήνεις τη φωνή σου στην βροχή, έλεγες τα λόγια ταξιδεύουν μαζί της. Ίσως βρέχει απ’ το πρωί. Λέω ίσως, γιατί από πάντα έφευγαν μακριά τα λόγια σου, για τούτο υποψιάζομαι πως μπορεί να βρέχει από πάντα. Είναι τόσο παράξενες καμιά φορά οι βροχές! Είναι τόσο δυνατές και μεγάλες που μόνο δύο μάτια αγαπημένα μπορεί να τις δουν κ’ ίσως πάλι μήτε κι εκείνα. Στάθηκες στην άκρη του παραθύρου, ακούμπησες στο περβάζι. Έχεις δει ποτέ πουλί που ετοιμάζεται ν’ ανοίξει τα φτερά του και να χαθεί; Του μοιάζεις, θα δώσεις μια δυνατή και λίγο μετά θα βρίσκεσαι ψηλά και μακριά σαν όμορφο αλλά μακρινό άστρο. Κι ας βρέχει. Ίσως έτσι πέσει λίγο από το χρυσό σου στην ψυχή μου. Έχεις δει ψυχές λουσμένες από φως χρυσό; Μοιάζουν δαχτυλίδια μικρά φωτισμένα στην βιτρίνα κοσμηματοπωλείου. Μόνο που εσύ δε θα ‘σαι εκεί να την κοιτάξεις. Έχεις δει κοσμηματοπωλεία από καιρό κλειστά, με σκόνη πολύ στο τζάμι της βιτρίνας; Δείχνουν τόσο έρημα, σα σπίτια που οι νοικάρηδες τους έμειναν για καιρό μακριά τους. Αλήθεια, τόσον καιρό ταξιδεύεις με την βροχή. Έμαθες τελικά οι βροχές τι σημαίνουν;».

ΚΟΥΙΖΑΚΙ: Τώρα που έρχονται... μπόρες στο ΠΑΣΟΚ ποιοι είναι αυτοί που ακόμα δεν έχουν βρει ομπρέλα για να... κρυφτούν;