Ανθρώπινο λάθος ή ανθρώπινη βλακεία;

Γατάκια μου καλημέρα…

Μετά τα όσα συμβαίνουν γύρω μας το τελευταίο διάστημα το είδαμε κι αυτό. Αμαξοστοιχία συγκρούστηκε μετωπικά με τον προαστιακό μέσα στην Αθήνα.

«Πενήντα τρεις ελαφρά τραυματίες είναι ο απολογισμός σύγκρουσης αμαξοστοιχίας του προαστιακού σιδηροδρόμου με τη μηχανή εμπορικής αμαξοστοιχίας του ΟΣΕ που έγινε στις 07.25 της Πέμπτης (12/7). Ο συρμός του Προαστιακού Σιδηρόδρομου κατευθυνόταν προς Ομόνοια και ξαφνικά του η μηχανή της εμπορικής αμαξοστοιχίας που είχε κατεύθυνση προς Πάτρα. Οι δύο συρμοί κινούνταν στην ίδια σιδηροδρομική γραμμή και για το λόγο αυτό γίνεται έρευνα από τον ΟΣΕ για να διαπιστωθεί τι ακριβώς έχει συμβεί. Σημειώνεται ότι από τη σύγκρουση δεν υπήρξε εκτροχιασμός. «Αναμενόμενο ότι θα συνέβαινε το ατύχημα, όταν η εμπορική αμαξοστοιχία πηγαίνει κάθε πρωί ανάποδα στη γραμμή» είπε στον flash 96 ο πρόεδρος των εργαζομένων στον ΟΣΕ Ανδρέας Βασιλόπουλος» αναφέρει στο blog του ο politikantis.blogspot.com. Πραγματικά τι άλλο θα δούμε.

Και το χειρότερο απ’ όλα τι άλλο θα ακούσουμε… Πριν από λίγες ημέρες συρμός του προαστιακού χτύπησε 19χρονη κοπέλα ενώ προσπαθούσε να περάσει τιs γραμμέs από την ανύπαρκτη διάβαση πάνω από τη στάση "Κεραμεικόs" του Μετρό (militant-entertainment.blogspot.com). Και μέσα σ’ όλο αυτό τον πανικό ακούς την κάθε βλακεία και σου γυρίζει το μυαλό. Άκου εκεί ανθρώπινο λάθος! Τι λέτε ρε; Είστε καλά. Δηλαδή θα έπρεπε να είχαμε νεκρούς για να υπάρξουν συνέπειες. Καράβια βουλιάζουν, ανθρώπινο λάθος. Καίγονται πυροσβέστες και δάση, ανθρώπινο λάθος. Τρένα τρακάρουν μεταξύ τους μετωπικά ανθρώπινο λάθος… Ρε για σοβαρευτείτε λίγο… Αυτά δεν γίνονται ούτε σε χώρες του… τρίτου κόσμου. Άκου εκεί ανθρώπινο λάθος! Ανθρώπινη βλακεία ήταν… Και υπεύθυνοι είναι πολλοί, άσχετα με το πόσοι τελικά θα τιμωρηθούν.

Πήρα αυτό το μήνυμα χθες και πραγματικά μου σηκώθηκε η τρίχα… «Την άλλη βδομάδα θα πάρω 5 μέρες άδεια και θα φύγω από το σπίτι. Μήπως θα μπορούσες να μου ποτίζεις κάτι γλαστρούλες που έχω;»

ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ…

«Πάει ένας τύπος σε ένα σουβλατζή:"Θέλω να μου κάνεις 4 πίτες, αλλά τις θέλω ειδική παραγγελία.Θέλω 2 πίτες σουβλάκια και 2 σεφταλιές. Στο πρώτο σουβλάκι θέλω το κρέας να είναι καμένο από την μία, ωμό από την άλλη, και την πίτα ωμή. Στο δεύτερο σουβλάκι θέλω να είναι πολύ ξερό το κρέας και η πίτα μαύρη.Στην μία σεφταλιά τα θέλω όλα ωμά, με το αίμα τους, και μόνο με αγγούρι.Στην άλλη θέλω το κρέας κάρβουνο, την πίτα μαυρισμένη από την μία, ωμήαπό την άλλη και μόνο με κρεμμύδι". "Μα είναι πολύ δύσκολη η παραγγελία σου", του λέει ο σουβλατζής. Και ο τύπος: "Προχτές ρε καραγκιόζη που μου τα έφτιαξες έτσι ακριβώς, χωρίς να στο ζητήσω, δεν ήταν δύσκολα;". Αυτά και άλλα πολλά στοπ korfiatis.blogspot.com

Αυτό θα πει αυθεντικό ελληνικό σουβλάκι με απ’ όλα…

Ένας καταχρεωμένος, εξαγριωμένος
πολίτης διαμαρτύρεται…

Βρήκα πολύ ενδιαφέρον το κομμάτι του Βάιου Κωνσταντίνου από το yupi.gr στο naf-endlessdreams.blogspot.com. Ανααφέρει μεταξύ άλλων: «Είμαι κι εγώ ένας σαν κι εσένα, σαν τον άλλο παραδίπλα, σαν όλους τους ανθρώπους που χρωστάνε το στεγαστικό, το γραμμάτιο για το αυτοκίνητο, τις πιστωτικές, γενικά της Μιχαλούς της ίδιας. Που καθυστερώ μια δόση κι αρχίζουν τα τηλέφωνα οι τράπεζες κι όχι για να μου πουν «πού χάθηκες βρε ψυχή;» Που κανένα άρθρο 44 δεν ήρθε για να σβήσει το 95% των οφειλών μου, αλλά και να ερχόταν το άρθρο, κανείς απ' αυτούς που χρωστάω δεν θα δεχόταν να μου χαρίσει τα χρέη. Γιατί εγώ, δεν είμαι ΠΑΕ, ούτε ΑΕ. Είμαι ΑΜ - Ανώνυμος Μ… κας». Έχει κι άλλο παρακάτω… Δείτε το αξίζει…

Τα ψαράκια είναι όπως καταλαβαίνετε ο αγαπημένος μου μεζές. Είτε κατεψυγμένα είτε απευθείας από το αγκίστρι στο στομάχι μου…

Ρίχνοντας μια πρωινή βόλτα στο διαδύκτιο έπεσα πάνω (vitamo.blogspot.com) σ’ έναν από τους πολλούς που ήδη ετοιμάζονται να την κάνουν για διακοπές, τις οποίες φυσικά θα συνδυάσει εκτός από χαλάρωμα και με ψάρεμα.

Δεν ξέρω αν στην περίπτωση του ισχύει το γνωστό… ρητό: «δεν… πηδάς που δεν… πηδάς, δεν πάς για ψάρεμα», ωστόσο ο τύπος φαίνεται αρκετά ψαγμένος αφού φρόντισε να ζητήσει όλες τις λεπτομέρειες από κάποιον κολλητό του. Έτσι τουλάχιστον φαίνεται από τα όσα γράφει αλλά και από την απίστευτη φοτό.

Για ρίξτε μια ματιά και θα καταλάβατε:
«Παρακάλεσα κάποτε τον φίλο Θόδωρο να μου δείξει πώς δένουμε την πετονιά στο αγκίστρι. Μου ετοίμασε μια μίνι-πραγματεία και μου την παρέδωσε. Έκτοτε, όποτε φεύγω για διακοπές ψάχνω εναγωνίως το σημείωμα για να θυμηθώ πώς γίνεται. Και κάθε φορά θαυμάζω την τέχνη του. Φεύγω για καμιά εβδομάδα περίπου» αναφέρει αρχικά και ολοκληρώνει το κομμάτι του μ’ ένα ποιηματάκι: «Τρι και τρι και τρι και τρι, Τι πικρή που ’ναι η ζωή, Τρι και τρι και τρι και τρι, Τι γλυκιά και τι πικρή». Αλήθεια τι θέλει να πει ο ποιητής; Καλές διακοπές αδερφέ και καλή ψαριά…